خداوند متعال جهت راهنمایی بشریت انبیاء را فرستاد تا اینکه بشریت خدا را بشناسد و راه و رسم سعادتمندی را بیاموزد. از آغاز خلقت انسان انبیا و رسولانی را با برنامه و دستورهایی به نام دین بهسوی انسانها ارسال کرده تا آنان با پیروی از این فرستادگان الهی و عمل به احکام کتاب آسمانی آنها بتوانند در راه رشد و تکامل معنوی گام بردارند. آخرین قافلهسالار این کاروان هدایت، پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد (ص) هست که دارای معجزات زیادی بود؛ از جمله این حوادث شگرف و شگفتانگیز دوران رسالت پیامبر (ص) سیر و سفر آسمانی آن حضرت به ملکوت و مشاهده آثار عظمت الهی است که بنام معراج در تاریخ و فرهنگ دینی ثبت شده است. این پژوهش با مراجعه به منابع مکتوب و با تکیه بر روش تحلیلی توصیفی، کوشیده است تا رخداد مورد نظر را به بررسی بگیرد و به این پرسش اساسی پاسخ دهد که کیفیت و چگونگی معراج از دیدگاه مفسران فریقین چگونه بررسی گردیده است؟ یافتههای تحقیق نشان میدهد که همه فرق اسلامی در اصل و حقیقت معراج عقیده دارند ولی در کیفیت آن در بین علما اختلاف است؛ عدهای آن را صرفاً روحانی میدانند و در مقابل گروه دیگری آن را روحانی و جسمانی دانستهاند. اکثر و جمهور علمای شیعه و سنی اعتقاد دارند که معراج پیامبر (ص) با همین بدن جسمانی صورت گرفته است؛ اما شماری اندکی عقیده دارند که معراج بهصورت روحانی صورت بوده است.