معنویت ارتباط ایمانی داشتن با یک منبع فرامادی و لاهوتی است. البته این منبع لاهوتی، باید به‌گونه‌ای باشد که آرامش و رضایت حال و امیدواری و اطمینان از آینده را برای انسان به ارمغان بیاورد. بر اساس نگاه درون‌دینی در اسلام و ادراکات عقلی، منبعی با این اوصاف خالق انسان و جهان است؛ همان‌که برای درست زیستن بندگانش انبیا و کتاب‌های آسمانی فرستاد تا راه و روش ارتباط با خود را درست یاد داده باشد. کمال و سعادت، از خواسته‌های فطری و عاطفی بشر است و این خواسته فطری تنها از راه زیست معنوی بر اساس معنویت واقعی و درست، قابل تأمین شدن است. هدف این تحقیق که با روش تحلیلی توصیفی تدوین شده، تبیین و تحلیل معیارها و سازه‌های این زیست معنوی مبتنی بر آیات قرآن کریم است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که سازه‌های زندگی معنوی دو گونه است؛ برخی در حیطه ادراک و باور قابل‌پذیرش و تحلیل است و برخی در حیطۀ عمل و رفتار مبتنی بر همان ادراک و باور. ایمان و اخلاص و اصل تعبد که باور به معبودیت خداوند و عبودیت انسان است، دستۀ اول این سازه‌ها را تشکیل می‌دهد و عمل صالح و تقوا و به نحوی اسلام که لازمۀ آن تسلیم بودن در حیطۀ عمل است، دستۀ دوم این سازه‌ها است.
)