زندگی معنوی مهم‌ترین هدف بعثت پیامبران (ع) است که از آن می‌توان به گوهر و عنصر اصلی دیانت تعبیر کرد. هدف این تحقیق برداشتن گامی کوچک در مسیر اهل معنا و تحلیل این اسفار است و کوشش شده که به روش توصیفی_تفسیری و با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای، به این پرسش پرداخته شود که مهم‌ترین شاخص‌های فردی و رفتاری زندگی معنوی از منظر قرآن کریم چیست؟ مدعا و یافته‌های این تحقیق با تقسیم سفر به افقی (رو به جلو) و عمودی (رو به بالا)، این است که برای دستیابی به زندگی معنوی به‌عنوان غایت قصوای حیات انسانی، آدمی نیازمندِ مهاجرت از زیست مادی به زندگی معنوی است و اساساً زندگی معنوی، چیزی جز سفر وجودی (عمودی) نیست که از انسان متعارف، انسان متعالی می‌سازد. این سفر معنوی در درون خود، نیازمند سفرهای معنوی کوچک‌تری است؛ سفر به از بت‌پرستی به خداپرستی، سفر از انانیت به عبودیت، سفر از تقلید به تحقیق، سفر از آفاق به انفس، سفر از دیگری به خود، سفر از غفلت به ذکر، سفر از عنان‌گسیختگی به کف نفس، سفر از نظرورزی به عمل‌گرایی، سفر از خوداتکایی به توکل و سفر از احساسات و عواطف منفی به احساسات و عواطف مثبت.
)