هنر و زیبایی از منظر قرآن و نقش تربیتی آن برای مخاطبان

نوع مقاله : علمی-ترویجی

نویسنده

دانشگاه المصطفی، کابل، دانشکده علوم اسلامی، آمر دیپارتمنت فقه و معارف اسلامی

10.22034/oo1.2024.100374

چکیده

گرایش به هنر و زیبایی یکی از امور ذاتی در انسان‌ است و همین نیرو در امر تربیت انسان‌ها نقش کلیدی دارد. قرآن کریم نیز هم به ذات هنر و زیبایی توجه کرده و هم از کاربرد هنر و زیبایی برای تربیت بشر بهره برده است. این مقاله که با روش تحلیلی- توصیفی تدوین شده، به دنبال بیان اهمیت و جایگاه هنر و زیبایی در قرآن و نقش تربیتی آن است تا پاسخی به این سؤال اصلی بیابد که «هنر و زیبایی در قرآن چه جایگاه و چه نقش تربیتی برای مخاطبان قرآن دارد». یافته‌های تحقیق نشان‌ می‌دهد که منشأ زیبایی ذات خداوند است؛ زیرا او همهٔ زیبایی‌ها را می‌آفریند و آفریننده زیبایی‌ها، خود باید دارای کمال و نهایت زیبایی باید باشد. قرآن برای تبلیغ خود از گرایش انسان‌ها به زیبایی استفاده کرده و امر دین‌مداری را تبلیغ می‌نماید؛ زیرا این نوع تبلیغ را که با گرایش انسانی انسان‌ها سر و کار دارد، مؤثرتر و مفیدتر است. مصادیق هنر و زیبایی از قبیل زیبایی در چگونگی شکل ظاهری انسان‌ها، زیبایی در آسمان و ستاره‌ها، زیبایی در جانداران، زیبایی در طبیعت و زیبایی در رنگ‌ها در اموری است که در قرآن بیان شده است.

کلیدواژه‌ها