ارتباط غیرکلامی به مجموعه‌ای از رفتارهای غیرزبانی مانند تغییرات در چهره، نگاه، حرکات بدن و تن صدا اطلاق می‌شود که در کنار ارتباط کلامی، نقش مهمی در انتقال افکار و احساسات دارد. در روابط زناشویی، این نوع ارتباط می‌تواند به همسران کمک کند تا احساسات و افکاری را که نمی‌توانند با کلمات بیان کنند، به دقت و وضوح منتقل نمایند. هدف این تحقیق، تحلیل نقش ارتباطات غیرکلامی در روابط زناشویی از منظر روانشناسی و آموزه‌های قرآن کریم است؛ زیرا با توجه به کاستی‌های موجود در خانواده امروزی که زمینه‌ساز آسیب‌هایی می‌شود، تحقیق و بررسی یکی از راه‌های بهبود این وضعیت که تأثیر ارتباطات غیرکلامی در تقویت یا تضعیف روابط زناشویی است، بسیار ضروری می‌نماید. داده های این تحقیق به‌صورت کتابخانه‌ای از منابع روانشناختی و تفسیری جمع آوری شده و سپس با روش تحلیلی-توصیفی انجام شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که ارتباط غیرکلامی تأثیر چشمگیری بر روابط زناشویی دارند و قرآن کریم به این نوع ارتباطات اهمیت ویژه‌ای داده است. در پژوهش حاضر تلاش شده قواعد ارتباط مؤثر از منظر قرآن کریم را پس از تحلیل، در جهت بهبود روابط زناشویی به کار گیرد. موضوع تأثیرات ارتباطات غیرکلامی در روابط زناشویی و اثرات آن بر زندگی فردی و اجتماعی، از اهمیت زیادی برخوردار است و این مقاله به بررسی این نقش در بهبود یا تضعیف روابط زناشویی پرداخته است.
)