دعا یکی از ارکان ارتباط انسان با خداوند است که در تمام ادیان جایگاه ویژهای دارد و به زمان و زبان و مکان خاصی هم مقید نیست؛ اما در بینش اسلامی برای اجابت شدن و تأثیرگذاری بهتر، به شرایطی مقید شده است. این شرایط، شامل نیت خالص، حالت تضرع و همراه با اضطرار و در مکانهای خاص و متعلق دعا و کیفیت دعا کردن، میشود. یکی از این شرایط، زمان خاص دعا است و در روایات، ایام و لیالی ماه رمضان از بهترین اوقات شمرده شده است. از طرفی دعاهای مأثوره از معصومین (ع) حاوی نابترین خواستههای انسانی برای رفع نیازهای معنوی است که میتواند برای ارتقای مقام عبودیت و افزایش بصیرت و معرفت بسیار کارساز باشد. هدف این تحقیق برجستهسازی فرازهایی از دعای روزانه ماه رمضان و معرفی محتوای آنها، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که دعاهای روزانه ماه رمضان، حاوی معارف بسیار ارزشمندی است که مأنوس بودن با آنها، به ارتقای کیفیت زندگی معنوی انسان کمک میکند؛ زیرا دعا هم جنبۀ عبادی دارد، هم وسیلهای برای رشد معنوی و اصلاحات درونی عبد محسوب میشود و هم با فراهم کردن زمینههای آرامش و رضایت و امید، برای جنبههای مادی زندگی انسان مؤثر است.
فصیحی, زکریا. (1403). برادههای الماس معنوی؛ نگاهی به گزیدهای از دعاهای روزانۀ ماه رمضان مبتنی بر قرآن کریم. دوفصلنامه بین المللی یافتههای تفسیری, 4(2), 47-68. doi: 10.22034/oo1.2025.100579
MLA
زکریا فصیحی. "برادههای الماس معنوی؛ نگاهی به گزیدهای از دعاهای روزانۀ ماه رمضان مبتنی بر قرآن کریم". دوفصلنامه بین المللی یافتههای تفسیری, 4, 2, 1403, 47-68. doi: 10.22034/oo1.2025.100579
HARVARD
فصیحی, زکریا. (1403). 'برادههای الماس معنوی؛ نگاهی به گزیدهای از دعاهای روزانۀ ماه رمضان مبتنی بر قرآن کریم', دوفصلنامه بین المللی یافتههای تفسیری, 4(2), pp. 47-68. doi: 10.22034/oo1.2025.100579
VANCOUVER
فصیحی, زکریا. برادههای الماس معنوی؛ نگاهی به گزیدهای از دعاهای روزانۀ ماه رمضان مبتنی بر قرآن کریم. دوفصلنامه بین المللی یافتههای تفسیری, 1403; 4(2): 47-68. doi: 10.22034/oo1.2025.100579